Zaterdag kocht Eleni een nieuw paar wandelschoenen, en het leek ons een goed idee de schoenen zondag meteen in te wijden met een wandeltocht. We liepen van Bedollo naar Cròs del Cuc, de top van een heuvel die over de nu bevroren meren van Serraia en Piazze uitkijkt. Ondanks dat de weersvoorspelling de dag voordien optimistisch leek, bleek het een koude en grauwe dag te zijn. Dat deed echter niet af aan het mooie uitzicht daarboven.

Zoals de gewoonte is in de bergen, was ook bij Cròs del Cuc, genoemd naar het grote witte kruis dat over de vallei uitkijkt, een waterdicht kistje verstopt, met daarin een logboek waarin wandelaars een boodschap kunnen neerschrijven. Terwijl we van het uitzicht en een thermos warme thee genoten, namen we ook even een kijkje in het logboek. Het was een gloednieuw schriftje die was geschonken om het nieuwe jaar in te luiden, zo stond er geschreven.

Ondanks dat we nog maar twee weken in het nieuwe jaar zaten, waren er toch al een aantal bladzijden beschreven met mooie wensen. Zo lazen we ook een aantekening, precies om middernacht gemaakt, van een groep wandelaars die daar, onder de sterrenhemel, bovenop die heuvel oudejaarsnacht hebben doorgebracht. Dat moet vast een mooi zicht zijn geweest, met al die fonkelende lichtjes in de vallei!